woensdag 7 mei 2014

Hoe het lichaam ons leert

459 woorden

Geschrokken

"Soms kan een gebeurtenis, die je normaal gesproken niets doet, je ernstig raken. Waarom is dat?

De ingeving die ik erbij heb, is dat dat een functie heeft. De ziel attendeert ons ergens op. Hoe anders kan de ziel je aandacht vragen, dan door het je te laten voelen? Zo geeft de ziel ons een signaal. Waarom zou je anders schrikken? Ga maar na. Niet elke keer schrik je even hevig van "iets", van wat dan ook. 
Hoe dan ook, ik ben stevig geschrokken en behoorlijk ontdaan. Dus dit signaal kan mij niet ontgaan. En de les ook niet; dan ga ik direct naar binnen, want ik vraag me af waarom dit zo veel indruk op mij maakt. En dan komt het inzicht gelijk; ik kreeg het in kant-en-klare zinnen gepresenteerd. 
Ik hoorde, knikte, en slikte. 
Dan kan het onrustige gevoel weer afnemen. Maar niet gelijk. Het blijft nog even aan, zodat ik besef dat er iets gebeurd is. Anders zou ik er al te makkelijk overheen kunnen stappen immers.
Diepe zucht. 
Zo. Die is in da pocket"
Dit schreef ik onderweg naar huis van me af op mijn facebook-pagina. Delen werkt helend, anderen kunnen er bovendien ook van profiteren. Bij thuiskomst nader uitgewerkt:


Wat is het cadeautje?

Dit is geen zweefteverige, semi-devote, of halfbakken "aangeleerde" manier van doen "voor de buitenwereld". Dit is hoe het lichaam ons leert, zo zie ik in. Punt uit dot com.

Dit voorval maakte diepe indruk op mij. Tranen stonden mij nader. Waarom? Kennelijk was dat nodig. Wat is het cadeautje? Door er bij stil te staan, krijg je de inzichten op een presenteerblaadje. Zo simpel? Zo simpel.

Dus ik luister naar mijn lichaam. Wat moet je anders met je tijd hier? Luisteren naar je baas?? Da's geweest. We hebben nu voor ons-Zelf te zorgen. Dat begint met naar ons-Zelf te luisteren. Ons binnenste dus. Het gevoel. Dat wil gehoord worden. Dus sta ik erbij stil, zo lang als nodig is - en da's vrij kort eigenlijk. 


Aanhoren, toelaten, verwerken

=ken de tekenen van je hart, van je intuïtie=
Het gaat er om dát je het doet en de boodschap ten volle aanhoort - en implementeert. Dat wil zeggen: niet verwerpen, maar toelaten. Het verwerken gebeurt daarna toch wel, in een eigen tempo, daarvoor heb je niets te doen, dat regelt 'het lichaam' zelf wel. De ziel dus. In een droom of een inzicht dat je later krijgt.

Zo heb je het drieluik "aanhoren, toelaten, verwerken" compleet. 
Het is als The Secret: "zend je wens, laat los, ontvang - dus accepteer zodra het zich aandient". Ook een drieluik 
Dat maakt volwassen gedrag. Volwassen gedrag is meer dan houding, het is je gevoel en dus je ziel serieus nemen. 

Zo. Nu even zitten, bijkomen, rusten, niets doen. Ben eraan toe. 





Geen opmerkingen:

Een reactie posten