vrijdag 8 augustus 2014

Seks willen is vaak “leunen op een ander” | Seks “om maar wat te hebben”

896 woorden |
“Ieder mens straalt z'n behoefte en daarmee z'n tekort uit. Dus je bent te lijmen met een natte vinger en dat is voelbaar voor anderen.” Dat geldt voor bijna alles wat we doen om ons beter te willen voelen. Dat geldt zelfs (en juist) voor seks. Dan wordt seks “om maar iets te hebben”. 

 Citaat uit correspondentie, uitgewerkt tot artikel.*)

Stabiel in het leven staan


 Daar tegenover staat “stabiel in het leven staan”.  Dat is een lange weg als je nagaat dat school naar Pruisisch model is ingericht en “ja-knikkers” produceert; mensen die wedijveren met elkaar in een prestatiemaatschappij vol tekorten. Dus jou is nu een tekort aangeluld wat er niet is, want je wordt als mens teVREDEn geboren maar bent hulpeloos vanaf je geboorte en aangewezen op anderen tot je groot bent, echter, ook dan laten ze je leren dat je hulpeloos bent dus niemand wordt ooit volwassen maar afhankelijk - in extreme pogingen om maar te blijven conformeren naar wat er van je verwacht wordt.
 
Zo ontstaat koopkracht: “Ik kan het niet uit mezelf halen maar ik kan het wel kopen.” Tevredenheid. Levenslust. Lol en plezier. 

Maar geen passie. Alleen passief vermaak.
“...dat school naar Pruisisch model is ingericht en “ja-knikkers” produceert; mensen die wedijveren met elkaar in een prestatiemaatschappij vol tekorten”
Buitenkant. Nooit binnenkant. Zoals sportscholen: de buitenkant trainen, maar de binnenkant ongemoeid laten. Maar... zo zijn we niet gemaakt.

Drijfveer achter seks



Dit gaat nu niet om seks en verliefdheid want dat gaat van-zelf. Echter, de hang naar seks in een relatie zonder zielsverliefdheid heeft een andere drijfveer. Seks is heel vaak “leunen op de ander”; het gaat om de lol (zonder Umlaut) uit een ander halen. Levenslust dus. Daarom is het tricky. Waarom? Je wilt feitelijk, dat de ander jouw lasten draagt.
En je hebt lasten: de lasten van voorgaande generaties draag jij bij je; generaties die vervloekt werden door kerk zodat ze verstoten werden uit de familie, hoogverraad was dat, en voor eeuwig niet beschermd en verbannen...... think about it.

Wat iemand vaak benoemt, is seks zoals het behoort te zijn.
Wat ik nu beschrijf, is seks hoe het nu gebruikt wordt.

Wiebelig

Wij mensen zijn wiebelig. Weten niet wie we zijn en wat we nou moeten. Dan is het moeilijk om dingen scherp te zien omdat we niet emotioneel stabiel zijn. Wiebelig dus. We verliezen ons in een ander in een oogwenk. Dat gebeurt uit angst èn we hebben er angst voor. Dat kan een reden zijn om er een drama van te maken want we weten niet hoe we met ons zelf aan de slag moeten; dat hebben we nooit geleerd.

Aanleiding, oorzaak en gevolg staan nu beschreven. Snappen is lastig, omdat ons Verstand het voor het zeggen wil hebben en er niet in mee wil gaan. Als dat zo is, laat het dan rustig bezinken. Kauw erop, neem je tijd, slaap er een nachtje over.

Onbewust 
Leunen op een ander gebeurt onbewust overigens. We doen het, we willen het, maar we weten niet dat het zo is. Dus wat we naar anderen verdedigen geeft aan, dat iemand er niet in mee kan gaan. Geen probleem. Dan is dat gewoon zo. Voor nu. 

 Wij zijn zo niet gemaakt. 
We horen levenslust in ons-zelf te kunnen vinden. 
We horen ons eigen partner te zijn; één met ons-zelf. Dichtbij ons gevoel. Dat gevoel dat nu op een zijspoor gerangeerd is en niet meer mee mag doen.

Word je eigen partner.


 Op facebook stelde ik: 
“Zelfbeeld -oftewel gebrek eraan- speelt geen rol meer zodra je één bent met jezelf, dan is dat opeens niet meer interessant. Zelf-vertrouwen (vertrouwen in het zelf) en eigen-waarde (jij komt op de eerste plaats) worden in ere hersteld door jouw eigen partner te worden. Zelfbeeld is een mentaal iets (van het verstand) en daaraan ondergeschikt. Dus dat is gelijk opgelost als je één bent met jezelf.”
Een stapje verder:
“Je eigen partner worden kent het doorwerken van emotionele onbalans; je komt jezelf tegen oftewel: onverwerkte emoties en -daaruit voortvloeiende- onbewuste sabotages.

Emotioneel stabiel worden is onderdeel van het proces van volwassen-worden en hoort ieder mens te doorlopen. Het kent twee fases. Het overwinnen van de ego in contact met jezelf èn in contact met anderen.

Het doorlopen kost zeven jaar, da's de tijd die ervoor staat. Dat is nodig omdat het ook jaren tijd nam om laag voor laag te groeien op ons. Het is niet makkelijk, maar zo doorleven als een Zombie vinden velen niet langer te verkiezen en gaan nu kijken hoe het anders kan.

 Je eigen partner zijn, dus één met je zelf, maakt het leven de moeite waard weer. Je blijft dezelfde maar dan puur-der, in het nu, genietend van wat er is en alert op wat er voorvalt. Je bent dan uit het over-leven en het materialisme gestapt. Dat lucht op. Letterlijk, omdat je aanzienlijk minder bagage bij je hebt. Je voelt je weer Young and travelling light :-) ”

Dat is het begin om scheefgroei in ons leven te herstellen en weer 'ons-zelf' te worden.

*) Dit is een ingeving vanuit de ziel, naar aanleiding van wat ik om me heen en in eigen leven meemaak. Omdat mijn ziel wil dat ik ervan leer; wat we doen en waarom.
Meerleeslinks: 

Gepost door op
Labels: , , , ,

1 opmerking:

  1. Unknown4 juni 2015 om 10:21

    Wauw ! Helemaal met je eens, als we een zijn met onszelf voelt alles om ons heen ook anders. Dan kan je van jezelf en van de ander houden. Dat is alles wat we nodig hebben, dicht bij onszelf blijven.

    BeantwoordenVerwijderen

Abonneren op: Reacties posten (Atom)