Schuldhulpverlening en gemeentelijke belastingen; onder-onsje met SWT

Schuldhulpverlening en gemeentelijke belastingen; onder-onsje met SWT - Sociaal Wijk Team

Verslag van mijn onderonsje met het lokale Sociaal Wijk Team om nu eens openlijk te constateren wat je eraan hebt en of je er iets aan hebt, in de trant van: Wat gaat er goed? Wat kan er beter?

De mens die karikatuur is van zichzelf en het niet doorheeft is een spektakel.

Ola. Ik lees terug en deel mijn ingevingen met u.

Mijn ex-genote heeft ooit gewerkt voor maatschappelijk werk. Ze regelde heel veel voor mensen, belde met instanties en was om te beginnen een luisterend oor. Geweldig werk. Is SWT een opvolger van Algemeen Maatschappelijk Werk? Ik heb sinds 1999 ervaring met AMW en veel positieve ontmoetingen gehad. Veel geleerd. Veel steun aan gehad.

Wat uw SWT mij nu laat zien is een verlengstuk van de Gemeente en dus van de Staat. Van Het Systeem dus; uw instituut helpt mensen aan een uitkering en dus aan de afhankelijkheid, zo van 'then they own you'. Inlijving dus.
Moge.

Ik ben ondernemer en wens niet in de afhankelijkheid terecht te komen. Been there, done that. Een uitkering past mij niet. Punt uit dot com.

Wat ik vraag kan niet bij u want u kunt geen goed woordje voor mij doen bij de sector van de gemeente die over de gemeentelijke belastingen gaat zodat ik kwijtschelding over zowel het huidige als het vorige jaar zou kunnen krijgen. U zou mij bijvoorbeeld kunnen uitnodigen en kunnen vragen waarom dat nu pas in mij opkomt en kijken wat er wèl mogelijk is; nu hoor ik voornamelijk wat er níet mogelijk is.
Hmmm. Verkeerde volgorde. U helpt mij zo niet èn u laat niets los over 'hoe iets te bereiken'.
Dan heb ik werkelijk helemaal niets aan u, en feitelijk heeft niemand iets aan u, omdat u niemand op z'n eigen mogelijkheden, z'n zelfbeschikkingsrecht, z'n eigen verantwoordelijkheid wilt, kunt of mag wijzen en die bovendien zelf óók niet neemt..

Conclusie: hier is niemand mee gebaat. 
Uw instituut is een bliksemafleider waar mensen hun woordje kunnen doen. U vraagt niet wat de mens wil, nee, U bepaalt dat voor hem.

Uw instituut is een bliksemafleider waar mensen hun woordje kunnen doen. U vraagt niet wat de mens wil, nee, U bepaalt dat voor hem.

Meesten van u zijn vrije geesten, althans, van binnen. Mensenhelpers dus. Geboren mensenhelpers van beroep. Hoogbegaafden met een veelheid aan talenten, die op alle mogelijke manieren met alle mogelijke situaties om kunnen gaan.
Maja, de Staat betaalt u en de Staat dicteert u. Exact de reden dat ik daar niet ingelijfd wil worden.
Onbewust propageert u dat zelfs; "je bent burger en je moet inkomen hebben", lees ik terug: 
"Het heeft niets met betutteling te maken, iedere burger heeft namelijk een inkomen nodig om zijn vaste lasten te betalen en te kunnen leven."

Moge!
De tegenstrijdigheid staat in één zin. Het lijkt tekstueel te kloppen maar de intentie klopt totaal niet.
Wat er had moeten staan is: 
"Ieder MENS heeft GELD nodig om te leven en eten te kopen want deze maatschappij hangt van geld aan elkaar. Daar zijn verschillende mogelijkheden voor. Wij kijken graag samen met u hoe u dit kunt regelen op een manier die bij u past."

Wat er staat is:
'Nee, wij betuttelen niet.' 
'Ja, u moet inkomen hebben dus uitkering want u bent burger.'
Kortom: "Andere smaken hebben we niet voor u."
Aloha!

Dat u zich laat betuttelen door onze Staat der Nee-derlanden wil niet zeggen dat ik óók daarin mee ga, maar als ik u de kans geef, lult u mij er zo in.

Wie betutteling niet herkent voor wat het is, zit er zelf kin-diep in hoor. Kruin-diep zelfs.

De Staat oftewel Het Systeem wil gehoorzame werkers en u laat dat zien. 
Alles wat u tot nu toe geschreven heeft ademt keihard: "GEHOORZAAM!"
Jezus Christus. God-Voor-Dommen. Zo zijn wij mensen niet gemaakt hoor. Die shit die u stelt is niet waar. Het is allemaal Virtueel want het bestaat alléén in de hoofden van de mensen, en niet daarbuiten. Vraag een vogel maar als u weer eens buiten komt, of een aap in Artis; of een boom of plant voor de deur... ze begrijpen echt niet waarover je het hebt. En wij maken ons maar druk om, wel, om niets.
Geld bestaat niet eens. Het is fictief. Het is niet echt. Toch doet u dat zo voorkomen, alsof mijn leven er vanaf hangt zelfs, èn neemt zelf geen enkele verantwoordelijkheid voor die shit.

Ik sluit af met een artikel van eigen hand waar u wat aan hebt*). U kunt mij niet helpen namelijk -tis zinloos en zonde van mijn tijd- maar ik kan u wel helpen.

Lees na dit artikel eens het boek Vader Aarde en adviseer dat ook aan uw 'klanten'. Of mag u al 'patiënten' zeggen?
Leg gerust een stapeltje ervan in uw praktijk neer. Het helpt. In tegenstelling tot uw praktijk, die mensen tot het gemeenschappelijke orgasme helpt dat uitkering heet en de ultieme verlossing heet te zijn van al onze aardse problemen. Volgens mij bestaat de Kerk nog, hoor; ze heeft uw praktijk tot filiaal gebombardeerd en als predikant/filiaalmanager helpt u mensen terug in het Geloof aan de Staat en volledige aflegging van álle eigen verantwoordelijkheid.

De Staat oftewel Het Systeem wil gehoorzame werkers en u laat dat zien. Alles wat u tot nu toe geschreven heeft ademt keihard: "GEHOORZAAM!"

U praat vanuit het verstand. Ik vanuit het gevoel; het weten. Zie daar de Babylonische spraakverwarring, vlak voor onze neuzen.

Lees dat boek. Dan snappen we elkaar weer.

RJ | bron: facebook.com/763289727114030

Meerleeslinks:

*Waarom hoogbegaafden het moeilijker hebben dan anderen | dagboekvaneenvreemdeling.blogspot.nl/2014/04/hoogbegaafden-hebben-het-moeilijker.html

*Babylonische spraakverwarring - we spreken allemaal een andere taal | facebook.com/627476664028671

* Geld is gebakken lucht: dagboekvaneenvreemdeling.blogspot.com/2015/07/geld-is-gebakken-lucht.html

* “Hou jij ze arm, dan hou ik ze dom” | dagboekvaneenvreemdeling.blogspot.com/2015/07/hou-jij-ze-arm-dan-hou-ik-ze-dom.html

* Zondagse preek: dagboekvaneenvreemdeling.blogspot.com/2015/08/zondagse-preek.html

Naschrift:

Eerst: wat gaat er goed. 
Dan: wat kan er beter.
In die trant is dit geschreven - merk ik achteraf.

Zie je overal de humor van in? Dan zie je op straat theater. 
Dit...is prachtig. De mens die karikatuur is van zichzelf en het niet doorheeft is een spektakel.

Zondagse preek: onderhuids verwijten is geen dialoog en geen saamhorigheid creëren

Het is makkelijk om je te verontschuldigen voor iets dat je niet gedaan hebt... of zelfs voor het feit dat je leeft. Mensen nemen je al snel van alles kwalijk en de kern lijkt mij, dat ze niet kunnen verkroppen dat jij afwijkt van de norm en wel hierom... omdat zij dat zichzelf niet toestaan.

Bedrijfsleidster van een ekoplaza*) betrapte ik ooit op een dergelijke denk-fout en stelde mij een smerige vraag die ik gelijk breder trok door terug te vragen: "Bedoel je met 'waarom ik hier ben' - op AARDE??" 

Terecht van mij om dat zo te vergroten. In feite nemen mensen mij mijn bestaan kwalijk. Ik ben een spiegel en laat zien wat anderen doen en dat vindt niemand prettig. Well...so what? Nou en? Wiens zaak is het eigenlijk als jij de pest in hebt? Wiens zaak is het als ik een assistent bedrijfsleidster aanspreek op haar boosheid waarmee ze werkelijk al mijn inbreng snoeihard afkapt ('Mooi weer zeg...' -"Niet als je binnen moet werken!"), omdat het nu eenmaal altijd gaat om de intentie bij wat iemand doet en niet om wat men doet maar hoe. 

Onderhuidse terreur in de speeltuin

Gister was ik met mijn bezoek in een speeltuin en zijn dochtertje van twee lieten we darren; vervolgens ontmoetten wij daar een vrouw met een bijzonder aantrekkelijk gezicht en haar dochtertje van dezelfde leeftijd als ons 'proppie'.

Ik kan mijn bek nooit houden en attendeerde deze vrouw op wat mij al eerder was opgevallen. Zij straalt iets uit en iedereen reageert erop. Dus ik benoemde dat voor dr. Kan ik niets aan doen, het komt zo in mij op en moet er uit. Soort positieve Gilles de la Tourette; mijn ziel laat het me zeggen - daarin ben ik net een klein kind en kan me niet verstoppen. 
Die paar woorden uitwisselen ging heel goed, ik ging m'n eigen gang daarna, tot haar beeldschone dochtertje contact met mij maakte en me stralend aankeek. Ze reikte naar een rekstok die hoog boven haar was en ze wilde duidelijk dat ik haar hielp, maar ik vroeg haar vooraf drie keer uitnodigend en met blij enthousiasme, nog voordat ik haar aanraakte: "Zal ik je helpen?" Een soort van uitstel om het nog leuker te maken vanuit welwillende verbinding en tegelijk gaf ik de moeder de gelegenheid om er iets van te zeggen of iets te veranderen als het niet OK zou zijn. Ik tilde het meiske van twee naar de rekstok en maakte er een spel van; toen ze zich niet meer kon houden zette ik haar er boven op en daarna ook op de lagere rekstok ernaast. Dat was eng hoog voor dr en opeens was de energie veranderd, riep mama haar spruit bij zich en vertrok zonder een woord en zonder een blik... 

Je zou kunnen stellen dat mij iets onderhuids verweten werd, alsof ik iets gedaan had wat niet door de beugel kon, zonder er een woord aan te wijden. 

Dit is hoe mensen met elkaar omgaan. Niet vrij maar met onderhuidse signalen "want je weet zelf wel wat je verkeerd gedaan hebt." Dit is zó achttiende eeuw. Van toen de kerk de mensen nog in de greep had. Oh wacht... de kerk heeft de mensen dus nog steeds in de greep!

Wij zijn letterlijk niets waard op communicatief gebied zolang we ons niet uitspreken over wat we voelen en wat we willen en intussen maar schijnheilig lachen naar elkaar zonder te verwoorden wat in ons leeft. Dialoog en uitspreken is kennelijk taboe.

Dialoog is taboe. 

Onze vermoedens en ons wantrouwen komen als projectie tevoorschijn "want je leest zulke rare dingen tegenwoordig" terwijl we het om te beginnen bij onszelf dienen te zoeken; zo straffen we een ander voor hoe wij ons voelen. 
Wie zei daar: "verbeter de wereld, begin bij jezelf"...?

Zolang we niet eerlijk zijn naar onszelf, kunnen we ook niet eerlijk zijn naar een ander. ++

-

Naschrift:

Laat dit mijn zondagse preek voor vandaag zijn; eentje waar je wèl wat aan hebt :) ; dit toont ons wat wij mensen doen èn wat we te doen hebben en is positief qua intentie. In tegenstelling tot wat kerk of moskee ons wijsmaken; de mensen vertrekken daar niet blij en opgeladen en vol hoop... maar juist verslagen en vol VERWARRING, zo viel mij op. 
Dat no kan.
Ik heb nog nooit een preek gehoord die positief is. Let maar op jouw eigen gevoel erbij. Blijf daar dus verre van en zoek het bij jezelf en niet bij zo'n verdorven instituut als kerk of staat met de media als haar pr-machine, die ons WAARSCHUWT voor elkaar ipv de SAAMHORIGHEID propageert; "verdeel en heers", dus, en "geloof in kerk en staat" en niet in jouw buurman... Want die spoort niet. Du-uh.

bron: facebook.com/755865601189776, zondag 16 augustus 2015, 7:44 uur

*) Dit...ging eraan vooraf: facebook.com/674947695948234